Το meteokav.gr αναλύει τις θερμοκρασίες του Ιουλίου στην Καβάλα, αναφέροντας πως είναι ο 2ος ή o 3ος θερμότερος Ιούλιος (ανάλογα με την περιοχή στο Νομό) τα τελευταία 12 χρόνια.
Το meteokav αναφέρει αναλυτικά τα εξής:
“Ο δεύτερος ή τρίτος θερμότερος Ιούλιος των τελευταίων 12 ετών, ανάλογα το σημείο του Νομού Καβάλας, αποτελεί ο Ιούλιος του 2023, λόγω του παρατεταμένου θερμού διαστήματος 12-26 Ιουλίου (15 ημέρες) με 2 κορυφώσεις με συνθήκες καύσωνα.
Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε τα κλιματικά δεδομένα από τους επαγγελματικούς μετεωρολογικούς σταθμούς της περιοχής μας με αρχείο από το 2012 που δεν έχει ελλείψεις.
Παρατηρούμε σε γενικές γραμμές ότι ο φετινός Ιούλιος ήταν ελαφρώς ψυχρότερος από αυτόν του 2021 στα παράκτια τμήματα (φαίνεται στην πόλη της Καβάλας και επιβεβαιώνεται κι από τα στοιχεία του αεροδρομίου όπου ο Ιούλιος του 2023 ήταν κατά 0,6 ψυχρότερος σε σχέση με αυτόν του 2021).
Αντίθετα στα ηπειρωτικά ο Ιούλιος ήταν σημαντικά θερμότερος σε σχέση με του 2021 (πάλι όμως ψυχρότερος από του 2012) με τη διαφορά σε σχέση με το 2021 να οφείλεται στις πολύ υψηλότερες ελάχιστες σε σχέση με τότε.
Τα παραπάνω οφείλονται στην έντονη επίδραση της θαλάσσιας αύρας φέτος που κράτησε τις μέγιστες χαμηλότερα στα παράκτια (σημαντικά χαμηλότερες μέγιστες εκεί σε σχέση με το 2021) όμως η επίδραση αυτή οδηγούσε σε υψηλά ποσοστά υγρασίας (σχετικής και απόλυτης σε όλη την περιοχή μας) που λειτουργεί ως τροχοπέδη στην πτώση της θερμοκρασίας στα ηπειρωτικά τις νυχτερινές ώρες λόγω αναστροφής ακτινοβολίας.
Ενδεικτικό παράδειγμα των παραπάνω το Νέο Ζυγός, ηπειρωτική περιοχή με μέση ελάχιστη το 2021 τους 18,6 βαθμούς Κελσίου και το 2023 τους 19,4 βαθμούς Κελσίου.
Σε γενικές γραμμές το θερμό διάστημα από το οποίο η περιοχή μας επηρεάστηκε σε λιγότερο βαθμό σε σχέση με άλλες περιοχές αποτελεί ένα εξαιρετικά σπάνιο γεγονός, όχι όμως πρωτοφανές.
Η απόλυτη σύνδεση του με την κλιματική αλλαγή θα ήταν σαφώς αντιεπιστημονική, όμως πλέον η πλειοψηφία των ερευνών καταλήγουν στο ότι η κλιματική αλλαγή οδηγεί και θα οδηγήσει σε αύξηση της συχνότητας εμφάνισης και της έντασης ακραίων καιρικών συνθηκών, στη συγκεκριμένη περίπτωση παρατεταμένων διαστημάτων υψηλών θερμοκρασιών και συνθηκών καύσωνα.
Κάτι τέτοιο γίνεται εύκολα κατανοητό αναλογιζόμενοι ότι πλέον η μέση θερμοκρασία στην Ευρώπη είναι πάνω από 2 βαθμούς υψηλότερη σε σχέση με τις αρχές του 20ου αιώνα.
Έτσι μεταξύ τον θερμών εξάρσεων που πάντα υπήρχαν κατά το καλοκαίρι (που πλέον κι αυτές είναι πιο έντονες) οι ενδιάμεσες περίοδοι αποκλιμάκωσης λόγω της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας δεν μπορούν να ρίξουν συνήθως τη θερμοκρασία σε φυσιολογικές ή χαμηλές τιμές.
Ωστόσο δεν μπορεί η κλιματική αλλαγή να χρησιμοποιείται ως «άλλοθι» για τα προβλήματα που δημιουργούνται άλλα αντιθέτως πρέπει να υπάρξει ουσιαστική μέριμνα για την πρόληψη και τις υποδομές και ενίσχυση της επιστημονικής ερευνάς για καλύτερη κατανόηση της επίδρασης της κλιματικής αλλαγής σε μία περιοχή. Στην συγκεκριμένη περίπτωση βαρύνουσας σημασίας είναι τα μέτρα αντιμετώπισης της αστικής θερμονησίδας εντός των αστικών ιστών.”
