γράφει ο
Τάσος Αποστολίδης
Παρατηρώντας κανείς πως ήταν η χερσόνησος της Παναγίας 52 χρόνια πριν, θα βρει μάλλον μικρές διαφορές. Τα περισσότερα κτίρια είναι ίδια με σήμερα, κάποια βέβαια δεν υπάρχουν πια ενώ κάποια άλλα έχουν χτιστεί αργότερα.
Παρόμοια με το παρελθόν είναι και η πλευρά του κέντρου της πόλης, έτσι όπως φαίνεται από την παλιά αποβάθρα των φέρι μπόουτ.
Εκείνο όμως που δεν βλέπει κανείς είναι σχεδόν ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο του Λιμεναρχείου αλλά και ολόκληρη η οδός Ερυθρού Σταυρού, με αποτέλεσμα από το λιμάνι της πόλης και την παραλία της να είναι ορατές οι Καπναποθήκες της οδού Βενιζέλου.
Δεν υπάρχουν βέβαια ούτε οι φοίνικες της παραλιακής…
Πέρα από καπναποθήκες και κτίρια εμπορικής χρήσης, το μοναδικό πολυώροφο κτίριο που διακρίνεται στο κέντρο είναι το Μέγαρο Μπάτση στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Αβέρωφ - αλλά δεν υπάρχει το αντικρινό Μέγαρο Τερμεντζή. Δίπλα φαίνεται το ξενοδοχείο "Πανόραμα" να είναι ακόμη στα τούβλα.
Αποτέλεσμα της γενικότερης απουσίας των πολυκατοικιών, είναι μια εντυπωσιακή θέα προς την πλαγιά στην οποία είναι χτισμένα τα σπίτια των Ποταμουδίων και του Προφήτη Ηλία.
Μια αγνώριστη αλλά πανέμορφη Καβάλα, καταγεγραμμένη σε έγχρωμο κινηματογραφικό φιλμ, 52 χρόνια πριν, το έτος 1963 όταν γυριζόταν στην Καβάλα σκηνές από την ταινία του Ζιλ Ντασέν «Τοπ Καπί» η οποία προβλήθηκε στους κινηματογράφους έναν χρόνο αργότερα.
Στην παραλία της πόλης ο Πίτερ Ουστίνοφ (βραβεύτηκε με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο αυτό) και η Δέσπω Διαμαντίδου, με φόντο τους ψαράδες της Καβάλας και τα δίχτυα τους.
Στις επόμενες σκηνές η Μελίνα Μερκούρη (Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της στο Τοπ Καπί) και ο Μαξιμίλιαν Σελ, με την κάμερα να δείχνει και άλλες πλευρές της Καβάλας, οι οποίες δεν υπάρχουν πια στην ίδια μορφή.
Όλα αυτά με την μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ο οποίος μόλις δύο χρόνια πριν είχε βραβευτεί με Όσκαρ για τη μουσική του στην άλλη ταινία του Ζιλ Ντασέν, το «Ποτέ την Κυριακή».
ΔΕΙΤΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ
(καλή ποιότητα, χωρίς υπότιτλους)
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ
(χαμηλή ποιότητα, με υπότιτλους)
ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Η υπόθεση της ταινίας αφορά σε μία γοητευτική κλέφτρα πολύτιμων λίθων η οποία σχεδιάζει να κλέψει έναν από τους πολυτιμότερους θησαυρούς του κόσμου: τον σουγιά του μαχαραγιά, που κοσμείται από τέσσερα σμαράγδια εξαιρετικής σπανιότητας και ομορφιάς. Ο θησαυρός όμως βρίσκεται καλά φυλαγμένος στο μουσείο Τοπκαπί της Κωνσταντινούπολης και κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να βάλει στο χέρι το ανυπολόγιστης αξίας κειμήλιο.
Πριν φτάσουν στην Κωνσταντινούπολη, τα μέλη της συμμορίας αποφασίζουν να κάνουν μια στάση στην Καβάλα «κοντά στα σύνορα με την Τουρκία».
Το ΤοπΚαπί είναι μια περιπέτεια αγωνίας, ντυμένη όμως με το μανδύα της κωμωδίας κι έχει χαρακτηριστεί ως «χολιγουντιανή ελληνική ταινία» γιατί μέσα του συνυπάρχουν και οι δύο όροι.
Ο Ντασέν γυρίζει αυτή την ταινία λίγα μόλις χρόνια μετά το «Ποτέ την Κυριακή» και δέκα περίπου χρόνια μετά την μεγάλη του επιτυχία, το Ριφιφί.
Σχεδόν «ατόφιες» σκηνές του «Topkapi» έχουν χρησιμοποιηθεί ως έμπνευση σε ταινίες όπως ο «Ροζ Πάνθηρας», το «Entrapment», αλλά και το «Mission Impossible» (είναι μια πιστή αντιγραφή όταν ο Τομ Κρουζ κρέμεται με σκοινιά πάνω από το παγιδευμένο με μικρό-αισθητήρες πάτωμα).
