“Ως απόγονοι προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής και των διώξεων του Ελληνισμού σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο, εκφράζουμε τη λύπη και τη διαμαρτυρία μας για τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη και δηλώνουμε τα εξής:

 

Από  τις αρχές του 1914 και μέχρι το 1922 στο χώρο της καθ’ ημάς Ανατολής τέθηκε σε εφαρμογή μια μεθοδευμένη και συστηματική εξολόθρευση του ελληνικού στοιχείου από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς, με απελάσεις και εκτοπισμούς, μαζικές σφαγές, τάγματα εργασίας και πορείες θανάτου, καταστροφές οικισμών και πλουτοπαραγωγικών πηγών κ.ά.

 

Τα αποτρόπαια γεγονότα του 1914-1922, που αναγνωρίζονται σήμερα και από πολλούς Τούρκους ιστορικούς και διανοούμενους, ανταποκρίνονται πλήρως στα κριτήρια της Γενοκτονίας, όπως τα έχει θέσει η διεθνής κοινότητα με τη “Σύμβαση για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας” του ΟΗΕ (“The Convention on the Prenention and Punishment of the Crime of Genocide”, 1948).

 

Τη Γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών όλης της Μικράς Ασίας έχει αναγνωρίσει το 2007 ο καθ’ ύλην αρμόδιος διεθνής οργανισμός, η «Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών» (International Association of Genocide Scholars, IAGS).

 

Αλλά και το ελληνικό κράτος με δύο ομόφωνες αποφάσεις του Κοινοβουλίου, το 1994 και το 1998, έχει καθιερώσει τη 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο» και τη 14η Σεπτεμβρίου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας».

 

Κανένας βέβαια δεν μπορεί να αφαιρέσει από τον κ. Φίλη το δικαίωμα να έχει  διαφορετική θέση, να επικαλείται δήθεν επιστημονικές απόψεις και έχει δική του θεώρηση για την ελληνική ιστορία. Εμείς όμως ως απόγονοι των ανθρώπων που υπήρξαν θύματα αποτρόπαιων διώξεων έχουμε την απαίτηση από ένα υπουργό να μην αγνοεί τις επίσημες αποφάσεις του ελληνικού κράτους και τις κατακτήσεις της συλλογικής μας μνήμης.

 

Στο Σύλλογο Μικρασιατών της Καβάλας θα συνεχίσουμε να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη των αλησμόνητων πατρίδων, του ξεριζωμού και της προσφυγιάς. Η μνήμη είναι ζωτική ανάγκη για το λαό μας, είναι και ηθικό χρέος του.”