γράφει ο
Μιχάλης Λυχούνας
Ο πρώην αυστριακός καγκελάριος Sebastian Kurz υπήρξε ένα πολιτικό φαινόμενο. Νεώτατος υπουργός εξωτερικών στα 27 και ο νεώτερος καγκελάριος της Αυστρίας στα 29(!). Τα νιάτα, η παγερή και ατσαλάκωτη ομορφιά και η αριστοκρατίζουσα συμπεριφορά του έφερναν δροσερόν αέρα στους διαδρόμους εξουσίας της Βιέννης και σύντομα οδήγησαν στην αποθέωσή του ως ανανεωτή της συντηρητικής παράταξης της Αυστρίας και αυτής τούτης της χώρας.
Φευ! Η ασίγαστος λατρεία της εξουσίας και η αίσθηση της ανεξέλεγκτης δύναμης, ιδιαίτερα μετά την επιτυχή επανεκλογή παρά το σκάνδαλον της Ίμπιζα, όπου ο ακροδεξιός αντικαγκελάριός του πωλούσε διαβατήρια και διευκολύνσεις σε μη ευρωπαίους πολίτες, τον οδήγησε στο αναπόφευκτον σφάλμα ή το ορθότερον στην αποκάλυψη σκοτεινών πράξεων του παρελθόντος. Μετά από έφοδο των αρχών κατά της διαφθοράς το 2021 διαπιστώθηκε πως το 2016 (!, είχε ήδη δύο εκλογικές νίκες πίσω του, αλλά οι αρχές εκεί λειτουργούν) είχε αποδυθεί σε αγώνα για να υποσκάψει τον αντιπρόεδρο του κόμματος του χρησιμοποιώντας μάλιστα κρατικούς πόρους. Όπως ήταν αναμενόμενο για ευνομούμενη χώρα, οδηγήθηκε σε παραίτηση από όλες τις θέσεις και …. αφοσιώθηκε στην ανατροφή του νεογέννητου τέκνου του και στην ιδιωτική επενδυτική. Ο λευκός κύκνος μετατράπηκε σε μαύρο πρόβατο σχεδόν εν μία νυκτί! Εννοείται πως η Αυστρία εξέλεξε έκτοτε δύο νέους καγκελάριους.
Στην καθ’ ημάς Ανατολή ο πλέον εξαγώγιμος πρωθυπουργός ομολογεί πως έγιναν παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, στρατηγών υπουργών και ένας Θεός ξέρει πόσων ακόμη..... αλλά ο ίδιος δεν το γνώριζε παρότι με δική του κεντρική επιλογή η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών πέρασε από υπουργό στη δική του αποκλειστική αρμοδιότητα και απολύει τον ανιψιό του και στενότατο συνεργάτη του (για οικογενειοκρατία ούτε λόγος). Οι πολίτες παρακολουθούν ενεοί τη δήλωση απορούντες για ποιόν λόγο να εξοργιστούν περισσότερο, για την ανικανότητα του επιβλέποντος πολιτικού κ. Μητσοτάκη να γνωρίζει τι γίνεται στην αυλή του ή γιατί γίνονταν οι παρακολουθήσεις. Δηλαδή αν μαθαίναμε πως πράκτορες της γείτονος αλωνίζαν στη χώρα μας, θα ακούγαμε και πάλι το αμίμητο, αν το γνώριζα, δεν θα το επέτρεπα; Δεν είναι η αποστολή του επιβλέποντος να το γνωρίζει;!
Η πραγματικότης παραμένει μία. Η Αυστρία είναι ευρωπαϊκή χώρα και απλούστατα ο επιτυχημένος κατά τα άλλα κ. Kurz (καταπολέμηση του καπνίσματος και ηλεκτρονική διακυβέρνηση τα φόρτε του.... χαριτωμένη ομοιότητα) δε μπορούσε να αντέξει θεσμικά. Αντιθέτως στην Ελλάδα ακούμε το κυνικό... πάντοτε γίνονταν αυτά... άρα πρέπει να συνεχιστούν(...ο μιθριδατισμός της διαφθοράς.... και το άλλο, και τι να γίνει; να έρθουν οι άλλοι; Κάπως έτσι το κλεπτοκράτος του Σημίτη μόλυνε την κοινωνία και μορφονιές σαν τις αφές Καϊλή κάνουν διεθνή καριέρα!
Η παρανομία των πολιτικών είναι σαν το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους, ή το απαγορεύεις ή όχι.... παρακολουθήσεις μετά τις 2 τα χαράματα δεν επιτρέπονται, όπως και το κάπνισμα.
Αυτά είναι που κάνουν τις κοινωνίες βαθιά δημοκρατικές και ευρωπαϊκές, όχι το Ευρώ στο χέρι. Το πρόβλημα παραμένει πολιτισμικό.
