γράφει ο

Βαγγέλης Χατζησπύρογλου

 

Ένα φτηνό τάμπλετ 10 ιντσών με κατεβασμένη μέσα του όλη τη θεωρητική διδακτική ύλη του σχολείου συν 2 στυλό, δύο μολύβια, μερικοί μαρκαδόροι, μια γόμα και τρία τετράδια (ένα πρόχειρο ένα μαθηματικών και ένα γλώσσας ή ζωγραφικής) ζυγίζουν περίπου μισό κιλό.

 

Το αναλογικό μοντέλο φόρτου με τα αληθινά (φυσικά δηλαδή) βιβλία συν τους χάρτες συν όλα τα υπόλοιπα ζυγίζουν πάνω από 4 ίσως και 5 κιλά, 8 με 10 φορές περισσότερο.

 

Ένα παιδί μεγάλης τάξης του δημοτικού δεν ζυγίζει κατά μέσο όρο πάνω από 30-35 κιλά. Τα μικρότερα ζυγίζουν γύρω στα 20 με 25.

 

Δεν είναι δυνατόν να κουβαλούν τα παιδιά μας σχολικά είδη στην (ακόμα) αναπτυσσόμενη πλάτη τους και να σκευρώνουν στον δρόμο γέρνοντας για να ανταπεξέλθουν στο παράλογο αυτό βάρος (το 1/4 του δικού τους βάρους σε πολλές περιπτώσεις) ούτε, φυσικά να τα κουβαλάνε σε τσάντες αεροδρομίου με ροδάκια (για όνομα του θεού δηλαδη!) θαρρείς και πως θα πάνε κάθε μέρα δεκαήμερο ταξίδι.

 

Δεν είναι δυνατόν δηλαδή να μη το έχει δει κανείς αυτό το σοβαρό πρόβλημα.

 

Δεν είναι στιβαδόροι τα παιδιά μας να φορτώνουν βαπόρια στο λιμάνι με τις πλάτες τους στις οκτώ και τέταρτο κάθε πρωί.

 

Στο σχολείο πάνε, δεν κάνουν μετακόμιση. Ας κρατήσουν τα βιβλία σπίτι, εκεί που θα τα διαβάσουν και θα τα χαρούν, θα τα ξεφυλλισουν, θα σημειώσουν και θα κάνουν τις εργασίες τους.

 

Στο σχολείο ας γίνει η παράδοση του μαθήματος, η συζήτηση, η διδασκαλία και οι μικροασκησεις κατανόησης. Η μελέτη γίνεται στο σπίτι, ούτως ή άλλως. Και γίνεται με τα βιβλία που πηγαινοέρχονται κάθε πρωί και κάθε μεσημέρι από το σπίτι στο σχολείο και από το σχολείο στο σπίτι. Αενάως.

 

Στην εποχή του on line, του USB stick και του Bluetooth, της τηλεματικής εκπαίδευσης και των διαδραστικών μέσων, η διδασκαλία και η μάθηση στα σχολεία μας γίνεται όπως ακριβώς γινόταν το 1930. Καμία απολύτως διαφορά. Καμία εξέλιξη.

 

Είναι απαράδεκτο να μεγαλώνει η γενιά που θα πατήσει στο 2100, στον εικοστό δεύτερο αιώνα δηλαδη, με διδακτικές μεθόδους της αρχής του 20ου.

 

Δεν είναι πρόοδος αυτό και συγγνώμη αν το ακούσατε πρώτοι από μένα.