«Με την ίδρυση Γραφείου Εθελοντών στο Δήμο, το οποίο αποτελεί ένα  πιο συγκροτημένο και οργανωμένο τρόπο δήμου και κυβέρνησης οργάνωσης του «εθελοντισμού», επιδιώκουν να υποκαταστήσουν δικές τους ευθύνες για την αντιμετώπιση λαϊκών προβλημάτων, με στόχο να τις φορτώσουν στο λαό», τονίζει ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης του Δήμου Καβάλας, Χρήστος Ποτόλιας

 

Αναλυτικά: 

 

«Είναι πια καθαρό ότι ο «εθελοντισμός» στον καπιταλισμό, αποτελεί απλήρωτη εργασία, πάντα αναγκαία για την «ανταγωνιστικότητα». Είναι τελείως άλλο πράγμα η λαϊκή αλληλεγγύη που εκδηλώνεται απλόχερα και πολύ σωστά από το λαό, με απόδειξη την τεράστια δράση εθελοντών σε όλες τις φυσικές καταστροφές και όχι μόνο, τα τελευταία χρόνια.

 

Η αλληλεγγύη, η διάθεση για προσφορά, ακόμα και η αυτοθυσία που έδειξαν και δείχνουν με οργανωμένο τρόπο χιλιάδες λαού σε κάθε μεγάλο και μικρό πρόβλημα που βασανίζει το λαό, είναι συγκλονιστικές και επιβεβλημένες. 

 

Άλλο όμως αυτό και άλλο να αξιοποιείται ο «εθελοντισμός» ως υποκατάστατο για τις κρατικές ελλείψεις και να λειτουργεί ως άλλοθι για τη διαιώνισή τους. Η εθελοντική συμμετοχή σε οποιαδήποτε δράση δεν μπορεί να δικαιολογεί τις μεγάλες ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό, που είναι συνειδητή επιλογή όλων των κυβερνήσεων, Δήμων και Περιφερειών στο πλαίσιο των περικοπών σε κονδύλια που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες.

 

Είναι καθαρό ότι η αλληλεγγύη δεν πρέπει να συγχέεται με τη φιλανθρωπία, με το μοίρασμα της φτώχειας, με την υποστολή της σημαίας των ταξικών αγώνων και την υποκατάσταση των υποχρεώσεων του κράτους, των κατακτήσεων της εργατικής τάξης με κινήματα "εθελοντισμού", "κοινωνικών παντοπωλείων" κ.λπ.   

 

Ο «εθελοντισμός» τους θεωρείται ο «τρίτος» τομέας της οικονομίας, παρέχοντας υλικά αγαθά και υπηρεσίες, που δεν είναι στις προτεραιότητες τους να προσφέρουν το κράτος και η «ελεύθερη» αγορά για τις λαϊκές ανάγκες. Πρόκειται για ιδεολογικό και πολιτικό μηχανισμό ενσωμάτωσης ή αδρανοποίησης τμημάτων των εργαζόμενων και των ανέργων. Βάζει εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών, συγκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες εκδήλωσης των φαινομένων κοινωνικής εξαθλίωσης, δημιουργεί προσμονή ότι κάτι καλύτερο θα έρθει. Αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη της ταξικής αλληλεγγύης, με περιεχόμενο την αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης των αναγκών που έχουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα στις πόλεις και τα χωριά. 

 

Στην πατρίδα μας, ο «εθελοντισμός» αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και είναι πολλές οι μελέτες και οι πρωτοβουλίες από μονοπωλιακές επιχειρήσεις για την οργάνωσή του. Μπροστά στην όξυνση των προβλημάτων δημιουργεί δομές, που στηρίζονται στο μεγαλύτερο μέρος τους στον «εθελοντισμό». Αυτές προωθούνται μέσω της ΕΕ, των κρατών, διεθνών οργανισμών, καπιταλιστικών επιχειρήσεων, περιφερειών - δήμων, εκκλησίας, ΜΚΟ, κ.ά.

 

Έτσι, στο πλαίσιο της στρατηγικής της Ε.Ε., διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις στη χώρα μας, μαζί με την τοπική διοίκηση, τους δήμους και τις Περιφέρειες, γιατί μέσω αυτών κρύβεται καλύτερα ο απώτερος στόχος, επιχειρούν να περάσουν από το «παράθυρο» το ιδεολόγημα του «εθελοντισμού», δηλαδή της απλήρωτης εργασίας, επιδιώκοντας μάλιστα να στρέψουν τμήματα του λαού εναντίον άλλων τμημάτων του που αρνούνται να υποταχθούν σε αυτήν την λογική.

 

Διότι δεν είναι μόνο η απλήρωτη δουλειά, αλλά και τα «παρελκόμενά» της, όπως εμβάθυνση της αποδιάρθρωσης των Συλλογικών Συμβάσεων, των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αλλά και ιδεολογική χειραγώγηση, αφού η αστική εκδοχή του «εθελοντισμού» επιχειρεί να μετακυλήσει τις «λύσεις» των προβλημάτων, που ο καπιταλισμός προκαλεί, στα ίδια του τα θύματα: την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα  (Αυτό έχει ως στόχο και το γραφείου «εθελοντισμού» στο δήμο μας, όπου στην απόφαση ίδρυσής του διαβάζουμε: επίλυση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες…. για προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος….κτλ) 

 

Αυτά για τον  «εθελοντισμό» τους πρέπει να έχουν ξεκάθαρα στο μυαλό τους οι εθελοντές και οι σύλλογοι τους, αλλά και το σύνολο των εργαζομένων γενικότερα.  

 

Μένουν επίκαιρα τα λόγια του Γκόρκι: «Την "ηθική των αφεντικών" την αντιπάθησα όσο και την "ηθική των δούλων". Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται».

 

(δελτίο Τύπου Χρήστος Ποτόλιας)