Ακούω δεξιά και αριστερά ότι η Κυβέρνηση επείγεται να καταθέσει σειρά από νομοσχέδια για την ανακούφιση των πολιτών.

Δεν βλέπω όμως πουθενά ρυθμούς κατεπείγοντος.

Όπως είναι γνωστό, κάθε νομοσχέδιο κατατίθεται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής (λ.χ. η ρύθμιση για τις 100 δόσεις κατατίθεται στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων), γίνεται διαβούλευση σε τέσσερις συνεδριάσεις, ψηφίζεται στην Επιτροπή, παραπέμπεται και συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής, ψηφίζεται επί της αρχής και επί των άρθρων, εκδίδεται το σχετικό ΦΕΚ και γίνεται εφαρμοστέος νόμος του Κράτους.

Αυτή είναι η διαδικασία.

Μέχρι στιγμής και αφού ήδη συμπληρώνονται τέσσερις εβδομάδες από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, δεν έχουν συσταθεί ακόμα οι Κοινοβουλευτικές Επιτροπές, από τις οποίες πρέπει να περάσουν τα νομοσχέδια, τα οποία η Κυβέρνηση κατεπείγεται – υποτίθεται – να νομοθετήσει.

Τι συμβαίνει;

Γιατί αυτή η χαλαρότητα στην προπαρασκευή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας παρά την κατεπείγουσα – υποτίθεται – ανάγκη για νομοθεσία;

Μήπως τελικά η Κυβέρνηση δεν ήταν τόσο έτοιμη όσο ισχυρίζεται για τα πρώτα κρίσιμα νομοσχέδια ή μήπως η Κυβέρνηση εξαρτά τη νομοθετική διαδικασία από την επίτευξη συμφωνίας στις ηρωικές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, ώστε τα νομοσχέδια να εξεταστούν κατόπιν από αυτούς που μέχρι χτες ονομάζαμε Τρόικα;

Απλά αναρωτιέμαι…