γράφει ο

Τάσος Αποστολίδης

 

Επειδή πολλά, γράφτηκαν, ειπώθηκαν και ακούστηκαν σχετικά με την ενθρόνιση του μητροπολίτη και το κόστος που βαρύνει τον Δήμο Καβάλας, θα έπρεπε ορισμένα πράγματα να μπουν στη σωστή διάσταση.

 

Το πρωτόκολο και οι εθιμοτυπίες υπάρχουν σε όλα τα κράτη και σε όλες τις τοπικές κοινωνίες. Μόνο που –επειδή κάποιοι το παραβλέπουν- όλα αυτά έχουν προσαρμοστεί σε τρέχουσες συνθήκες, στο πέρασμα του χρόνου.

 

Ειπώθηκε για παράδειγμα: «σε καφενείο θα κάνουμε την ενθρόνιση;». Σαφώς και όχι. Στο νέο μητροπολίτη που έρχεται στην πόλη 43 χρόνια μετά τον προκάτοχό του, αρμόζουν οι πρέπουσες τιμές. Ποιες είναι αυτές όμως; Τι «πρέπει»;

 

Το τραπέζωμα 200 ατόμων παραπέμπει σε τιμές αρχηγού κράτους, όμως τέτοιος ΔΕΝ είναι ένας μητροπολίτης που θα είναι ο «ποιμένας» μιας μητρόπολης μικρότερης κι από έναν νομό.

 

Δεν βρισκόμαστε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, σε περίπτωση που δεν το έχετε καταλάβει. Δεν βρισκόμαστε στο Παλάτι για να κάνουμε τέτοιες δαπάνες ως Δήμος.

 

Αν το πρωτόκολο «θέλει» υποδοχή αρχηγού κράτους, ας το αλλάξουμε βρε αδερφέ, έχει παλιώσει. Ίσχυε σε μια «άλλη χώρα» με μια άλλη οικονομία.

 

Πως ένας μικρός Δήμος θα πληρώνει πρωτόκολα αρχηγού κράτους, δεν το έχω καταλάβει.

 

Και στην τελική, αν έρθει πραγματικός αρχηγός κράτους, τι τιμές θα αποδώσουμε; Είναι σωστό και πρέπον ο νέος μητροπολίτης να έχει την ίδια υποδοχή με τον Οικουμενικό Πατριάρχη που ήρθε προ ετών στην Καβάλα; (αλήθεια εκείνη η κόκκινη μοκέτα πολλών μέτρων που είχε αγοράσει ο Δήμος τι απέγινε; Έχει φθαρεί από την πολλή χρήση, στις πολλές τιμές;)

 

Παρακολουθώ προσεκτικά τους εκπροσώπους της δημοτικής αρχής που έχουν τοποθετηθεί για το θέμα. Και θα συμφωνήσω μαζί τους στο ότι η πόλη πρέπει να τιμήσει το νέο μητροπολίτη. Θα διαφωνήσω με το «ξεχείλωμα» των δαπανών και με την αρχή «πας μη σύμφωνος, είναι εχθρός μας».

 

Υπερασπίζονται την απόφασή τους, λέγοντας όσοι αντιδρούν λαϊκίζουν, είναι μίζεροι, καρμίρηδες, άθεοι, είναι… εχθροί τους.

 

Βγήκε στη φόρα το πιστόμετρο και μετράνε την πίστη του καθενός με το αν συμφωνεί με μια σπατάλη.

 

Φτάνουν στο σημείο να παραλληλίζουν μάλιστα το τραπέζωμα με το αντίστοιχο ενός γάμου. Ίσως και με την ξιπασιά που συνοδεύει κάποιους γάμους – θα πω εγώ.

 

Το θέμα προσφέρεται μεν για πολιτική εκμετάλλευση αλλά δεν είδαμε και την αντιπολίτευση να παίρνει σαφή θέση μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Άλλοι απόντες, άλλοι «παρόντες». Ας μην συγχέονται όμως η πολιτική και η αντιπολίτευση με τα δημοσιογραφικά σχόλια που στοχεύουν να εκφράσουν την κοινή λογική.

 

Σχετικά με την κοινή λογική τώρα, εκεί είναι που βλέπουμε πολύ ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις. Κάποιοι λένε ότι «η απόδοση αυτών των τιμών στο νέο μητροπολίτη είναι απαίτηση όλων των Καβαλιωτών». Η λέξη «όλοι» έρχεται να θυμίσει κι εκείνο το άλλο, επίσης αυθαίρετο, «όλοι» που είχε ακουστεί για την «απαίτηση των Καβαλιωτών» να εκλεγεί μητροπολίτης ο κατά τα άλλα αξιόλογος και σεβάσμιος πατέρας Παύλος.

 

Δεν είναι απαίτηση όλων των Καβαλιωτών το θέμα αυτό. Και όχι επειδή στην πόλη υπάρχουν και άθεοι. Εγώ δέχομαι ότι η «επικρατούσα θρησκεία» στην πόλη καλύπτει τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Και δέχομαι ότι υπάρχουν και πολλοί θρήσκοι ή για την ακρίβεια πολλοί που «είναι της εκκλησίας».

 

Αλλά εδώ θα έπρεπε κάποιοι να σηκώσουν ψηλά τις πολιτικές τους αντένες και να οσμιστούν λίγο καλύτερα το κλίμα.

 

Μεγάλο κομμάτι της παραδοσιακής Δεξιάς στην πόλη, έχει αντίθετη άποψη. Πιστεύει ότι γίνονται υπερβολές. Και δεν πρόκειται μόνο για «ακραίους» αλλά και για μια μερίδα μετριοπαθών και αξιόλογων ανθρώπων, που σε καμία περίπτωση δεν είναι απέναντι στη δημοτική αρχή.

 

Όσο για το λαϊκισμό, ναι, το θέμα δυστυχώς προσφέρεται για λαϊκισμό. Και είναι πολλοί αυτοί που «ξεφεύγουν» στα σχόλια του facebook. Όμως λαϊκισμός ΔΕΝ είναι να αντιδράς σε παράλογες δαπάνες.

 

Λαϊκισμός είναι να παραλληλίζεις τη δαπάνη ενός Δήμου με τη δαπάνη ενός ιδιώτη, αλλά λαϊκισμός είναι επίσης να μην δέχεσαι τη διαφορετική άποψη για να γίνεις αρεστός σε μερίδα της κοινωνίας την οποία στοχεύεις. 

 

Ακούσαμε τη δήμαρχο να απαντά σε δημοσιογραφικό ερώτημα γιατί δεν ζητήθηκε από άλλους Δήμους (πχ Νέστου και Θάσου) να συμμετάσχουν στα έξοδα. Η απάντηση εξέπληξε: σε μια τέτοια περίπτωση, είπε, θα ανέβαινε ο αριθμός των παρακαθείμενων στο επίσημο γεύμα κι από τα 200 θα πηγαίναμε στα 300 άτομα (και άρα από τις 6.000 ευρώ στις 9.000 ευρώ;).

 

Δηλαδή στα 200 άτομα που θα παρακαθίσουν στο επίσημο γεύμα περιλαμβάνονται και δημοτικοί σύμβουλοι;;; Μήπως θα έπρεπε να υπάρξει μια απάντηση για το ποιοι είναι αυτοί οι 200;

 

Αν στους 200 περιλαμβάνονται επιφανείς προσωπικότητες ή εκπρόσωποι φορέων που η πόλη έχει να κερδίσει από την υποδοχή τους, ναι, συμφωνώ απόλυτα, να τους φιλοξενήσουμε όπως επιβάλλει η παράδοσή μας. Να είμαστε large, όπως large θέλει να εμφανιστεί μεγάλο κομμάτι της δημοτικής αρχής.

 

Αν είναι όμως μέσα στους 200 να περιλαμβάνονται κυρίως κάτοικοι Καβάλας (ασχέτως αξιώματος) εκεί πρέπει να το ξανασκεφτούμε.

 

Να ήταν καμιά επιχειρηματική αποστολή, καμιά αποστολή από ΟΤΑ άλλων χωρών, να ήταν ένα συνέδριο (ιστορικό, τουριστικό, δεν έχει σημασία) να ξοδέψουμε για τη φιλοξενία ανθρώπων από άλλες περιοχές. Κάποια στόχευση θα είχε όλο αυτό.

 

Εδώ μάλλον έχουμε κάτι άλλο.

 

Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι εθιμοτυπίες κοστίζουν. Δεν είναι ψέμα αυτό. Και σε αυτή την πόλη, σε αυτές τις εποχές, έχουν ξοδευτεί περισσότερα για άλλες περιπτώσεις, ίσως και μικρότερης σημασίας. Αλλά εν προκειμένω το θέμα έχει πάρει δημοσιότητα και συνδέεται με την «πρεμιέρα» του νέου μητροπολίτη στην πόλη.

 

Ας ξοδευτούν και 20.000 ευρώ και 200.000 ευρώ και εκατομμύρια ευρώ από τον Δήμο, σε μια προγραμματική σύμβαση με τη Μητρόπολη, για έναν κοινό, μεγάλο σκοπό. Για φιλανθρωπία και κοινωνική πολιτική ή για τουριστική προβολή, θρησκευτικό τουρισμό και αναπτυξιακά πλάνα.

 

Όχι για δράσεις μιας χρήσης. Η σχέση συμβολισμού – δαπανών είναι σημαντική παράμετρος για μια διοίκηση.

 

Το ότι Δήμος και Μητρόπολη κάνουν ήδη πράγματα για το κοινό καλό δεν μετατρέπει την σπατάλη και την αμετροέπεια μιας υποδοχής σε κάτι το απαρατήρητο ή ανάξιο λόγου.  

 

Κι αυτό που δεν έχει γίνει αντιληπτό είναι ότι όσο καλοπροαίρετα κι αν θες να συμβολίσεις τιμές, μπορεί να καταλήξεις να συμβολίζεις τελείως αντίστροφα πράγματα.  

 

Και μια σημαντική παράμετρος:

 

Δαπάνες ανάλογες με αυτές που θα κάνει ο Δήμος Καβάλας, έχουν κάνει πολλοί Δήμοι σε όλη τη χώρα για την υποδοχή και ενθρόνιση μητροπολιτών. Και πάλι με συμβολικά δώρα και συμβολικά γεύματα.

 

Ας δουν στο Δήμο Καβάλας τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες ο Επίτροπος απέρριψε τα εντάλματα δαπανών, δημιουργώντας έτσι «δεδικασμένο» και νομολογία. Θα βρεθούν προ εκπλήξεων κι αυτό θα είναι διπλό κακό.

 

Πρέπει να οσφριστούν ή να διακρίνουν ορθώς το «κοινό αίσθημα». Και η δήμαρχος που θέλει να τιμήσει και ο νέος μητροπολίτης που θα δεχθεί τιμές (αρχηγού κράτους). Οι καιροί έχουν αλλάξει και ο κόσμος βλέπει διαφορετικά την πολιτική και τους πολιτικούς, την Εκκλησία και τους εκπροσώπους της.