Είναι καιρός πλέον να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!!!
Η στάση των συναδέλφων μας εργολαβικών να μη σκύψουν το κεφάλι και ο αγώνας τους να μη δεχτούν να υπογράψουν τη νέα σύμβαση – λαιμητόμο, αποδεικνύει ότι όταν ο εργαζόμενος αποφασίσει να διεκδικήσει μπορεί να ξεπεράσει τους φόβους και τις αναστολές του. Από την άλλη μεριά, η εργοδοσία δείχνει τι στάση θα κρατήσει απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους αύριο.
Η επίθεση απέναντί μας θα συνεχιστεί:
→ με τις μειώσεις μισθών των εργολαβικών με βάση την άθλια Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η κατάργηση επιδομάτων και κλαδικών συλλογικών συμβάσεων. Συνάδελφοί μας χάνουν 50% του μισθού τους και οδηγούνται στην απόγνωση.
→ με τη συνεχιζόμενη αργοπορία στη μισθοδοσία μας,
→ με τα ζητήματα της υγιεινής, της ασφάλειας και των συντηρήσεων που δεν υπάρχουν ριζικές αλλαγές προς το καλύτερο.
Μπροστά σε όλα αυτά, το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου:
Μοναδική απάντηση είναι οι εργαζόμενοι του εργοστασίου, μόνιμοι και εργολαβικοί, σαν μια γροθιά να διεκδικήσουμε αιτήματα που να ικανοποιούν τις ανάγκες μας.
Καμία αναμονή, καμία αυταπάτη από τους νέους κυβερνητικούς «σωτήρες» που προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους και το λαό ότι μέσα στα πλαίσια της ΕΕ θα υπάρξει διέξοδος προς όφελός μας. Πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης, τα συχαρίκια των επιχειρηματικών ομίλων και των βιομηχάνων πηγάζουν από τις δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης για νέα προνόμια.
Θέλουν να παγιωθεί όλο το εργατικό οπλοστάσιο που έχει δημιουργηθεί ώστε σε συνθήκες ανάκαμψης να έχει εξουδετερωθεί η αγωνιστική – διεκδικητική φωνή των εργαζομένων. Βασικός πυλώνας της νέας διαχείρισης του συστήματος είναι να μάθουμε να ζούμε με τα λίγα, να ικανοποιούμαστε με ψίχουλα, όπως ακριβώς τόνισε ο νέος υπουργός οικονομίας με τη δήλωσή του περί «λιτού βίου».
Σήμερα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ακριβώς τις συνέπειες αυτών των μέτρων της παλιάς κυβέρνησης και τη συνέχιση της νέας πάνω στις ίδιες ράγες. Δηλαδή την «ισχυροποίηση της ανταγωνιστικότητας» κλείνοντας το μάτι στην «ισχυρή επιχειρηματικότητα». Αυτό για τους εργαζόμενους σημαίνει ένα και μοναδικό πράγμα: Απολύσεις, ανεργία, κυριαρχία των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τσάκισμα των μισθών. Στόχο έχουν να μειώνεται συνεχώς το «εργατικό κόστος» για να πλουτίζουν και να αβγατίζουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Η μόνη λύση για τους εργαζόμενους είναι ο δρόμος του αγώνα. Καλούμε τη διοίκηση του σωματείου να αναλάβει τις ευθύνες της και να στηρίξει έμπρακτα τους εργολαβικούς συναδέλφους.